ความหนาวเหน็บจากภายใน

ชาย 6 คน เดินทางมาติดกับอยู่ในความมืด

และความหนาวเหน็บ ณ ที่แห่งเดียวกัน

แต่ละคนมีไม้คนละท่อน ดังเรื่องราวที่เล่าขานต่อกันมา

ไฟที่จุดไว้ประทังความหนาว ใกล้มอดไหม้และต้องการเชื้อไฟเพิ่ม

ชายคนแรกรั้งฟืนของเขาไปข้างหลัง

เพราะจากใบหน้าที่อยู่รอบกองไฟนั้น เขามองเห็นใบหน้าหนึ่งมีผิวดำ

ชายคนถัดไปมองคนที่อยู่ตรงข้ามและเห็นว่า

เขาไม่ได้ร่วมสวดมนต์ในโบสถ์เดียวกัน

และไม่สามารถที่จะบังคับตัวเองให้หยิบยื่น

ไม้ฟืนในมือเพื่อเติมเชื้อแก่ไฟกองนั้น

ชายคนที่สามนั่งอยู่ด้วยเสื้อผ้าที่ขาดวิ่น

เขาขยับเสื้อผ้าให้ห่อหุ้มลำตัวแน่นขึ้น

ทำไมฟืนของเขาจึงจะต้องถูกใช้

เพื่อให้ความอบอุ่นแก่คนรวยผู้เฉื่อยชา

ชายผู้ร่ำรวยได้แต่นั่งเอนไปข้างหลัง

และคิดถึงทรัพย์สมบัติที่เขาสะสมไว้

และคิดว่าจะเฝ้ารักษาสิ่งที่เขาหามาได้จาก

คนจนผู้เกียจคร้านและไร้อนาคตได้อย่างไร

ชายผิวดำมีสีหน้าบ่งบอกถึงความต้องการแก้แค้น

ยามเมื่อแสงไฟส่องผ่านไปจากตัวเขา

เพราะสิ่งที่เขามองเห็นในไม้ท่อนนี้ก็คือโอกาสที่เขาจะใช้ตีคนขาว

ชายคนสุดท้าย ในสภาพหมดหวังเช่นนี้ไม่ได้ทำอะไรนอกจากรอเป็นฝ่ายรับ

เขาจะให้เฉพาะกับคนที่ให้เขาก่อนเท่านั้น นี่คือวิธีการของเขา

ฟืนของทุกคนถูกกำแน่นอยู่ในมือที่แน่นิ่งของผู้ตาย

นี่คือหลักฐานแห่งบาปของมนุษย์

พวกเขาไม่ได้ตายเพราะความเหน็บหนาวจากภายนอก

แต่พวกเขาตายเพราะความหนาวเหน็บจากภายใน

เครดิต SEAN COVEY